martes, 3 de agosto de 2010

FENE:Reserva Natural Indígena.

Rematada ya hace algún tiempo la primavera, y estando en pleno mes de agosto del verano, es clara y notoria la confirmación de que Fene es realmente una reserva natural indígena.
Esto se puede observar al recorrer cualquier carretera o camino del Concello, y se verá como las cunetas y margenes están relucientes y rebosantes de exhuberante vegetación, que crece a sus anchas con vertiginosa velocidad y total tranquilidad. Si, con la total tranquilidad de que ni durante la primavera, ni lo que va del verano, ningún osado tractor desbrozadora se atrevió a acercarse a su vera.
En algunos lugares los peatones tienen que invadir la calzada por este motivo, algunas señales de tráfico están totalmente ocultas por la vegetación, pero... ¡qué más da! si viene el fuego ya quemará todo ¿no?.
Y es que hay zonas que no fueron desbrozadas en todo el año ni una sola vez, pero no solo en caminos del concello, sino que también hay este problema en carreteras de otras administraciones.
¿Qué pasa entonces?. ¿Acaso no hay dinero para este menester?.¿El ahorro de las Administraciones pasa por no pagar un puñetero tractor para desbrozar? ¿O quizás son los "gestores" de las mismas más inoperantes e ineptos de lo que realmente nos parece?.
El problema no es exclusivo de Fene, ya que el abandono en la limpieza de cunetas es una constante a lo largo y ancho de la comarca.
¡Y después que vengan las distintas administraciones a requerir a los propietarios de las fincas para que las tengan limpias!.¡¡Caraduras!! No hay nada peor que un buen consejo acompañado de un mal ejemplo.
Lo dicho, ahora hay que reclamar de Fene la declaración de Zona de Interés de Silveiras, Reserva Natural Indígena Patrimonio de la Humanidad.

5 comentarios:

Enef Edlacla dijo...

DESATINO ENCADEADO

Din que a verdade só ten un camiño, pero neste Fene de parias a verdade é unha encrucillada e por cada un dos camiños confluintes, a verdade maniféstase de forma distinta; por iso,.... unha de dúas! ou sobran camiños ou é que a mentira palmaria disfrazouse de antónima e circula desapercibida con total naturalidade.

O patético é que a clase política que debese ser un referente exemplarizante de conduta e comportamento, divorciáronse da autenticidade e dedícanse sen pudor a coquetear coa falsidade de forma enfermiza e asidua e para súa propia desvergonza, compre decir que nin gardan as formas.

Claro que agora esta en voga a lema ..canto mais tramposo mellor político..! pero o risco é patente , pois saiban que cando a clase dirixente entra en quebra e converten a función pública en algo vomitivo, cando confunden as institucións cunha leira privada asignándose prestacións a conta do erario público por unha función mediocre e indecente........

Non cabe tolerancia, con esta xente a tolerancia ha ser cero!

A sociedade non pode deixarse ningunear por parásitos que toman a vida política como refuxio da súa incapacidade en labrar un futuro solvente e para maior calafrío asumen que o valor dunha papeleta electoral outórgalles non tan só unha credencial de representación, senón un incremento do seu cualificación intelectual, e así é usual atoparse a algún indocumentado tentando impartir maxisterio.


Imos ver, se vostede postulouse como alcalde, contraendo compromisos que non é capaz de satisfacer e por tanto a estas alturas demostrou ser un mentireiro redomado,……….. quixera explicarnos con argumentos conta hoxendía para xustificar a súa estancia na alcaldía a sabendas que con iso o único que fai é agravar a desfeita que promoveu.?


A verdade sigo sen entender que viu en vostede o electorado do municipio para outorgarlle un cargo, para o que, como queda demostrado non tiña a cualificación precisa........ Sen dúbida a democracia non é a panacea e ten imperfeccións, pero visto o seu caso xa non sei que pensar.

Anónimo dijo...

Al hilo del comentario anterior, quisiera ofrecer unos datos sobre el actual alcalde de este municipio, repito datos y no opinión. Toda la información que a continuación añadiré la puede localizar cualquier persona sin hurgar demasiado en “el Internet.
En el boletín oficial de la provincia de Coruña, de fecha 23 de julio de 2004, numero de boletín 168 sale publicado su nombramiento como personal eventual de confianza y asesoramiento en el puesto de auxiliar administrativo con una dedicación normal. Estos datos son relevantes para poder examinar lo que el propio alcalde cita en la página de Fenecidan y en otro foro de las redes sociales.

A continuación añado lo de Fenecidadan:
Iván Puentes naceu en Perlío (Fene) o 17 de abril de 1980. É Licenciado en Publicidade e Relacións Públicas pola Universidade de Vigo e traballou durante algo máis de tres anos como redactor e presentador das canles internacionais da Televisión de Galicia. No ano 2004 incorpórase ao Gabinete de Presidencia da Deputación da Coruña, no que traballa ata xuño de 2007.
Dende moi novo participa activamente na política. Con 18 anos afilouse ao PSdeG-PSOE en Fene, idade na que tamén ingresa nas XSG. Nas eleccións municipais de 1999 ocupa xa o oitavo posto da candidatura que o Partido Socialista presenta no Concello de Fene.


Ahora lo de las redes sociales:
http://www.facebook.com/topic.php?uid=35772069076&topic=5922

Iván Puentes .Muy buena idea, David! Esto va a ser como los mejores tiempos del Tomate, cotilleo, pero con nosotros mismos ;-)

Pues yo, después que dejé la vida de becario precario que tenía en la TVG durante los dos últimos años de carrera y el siguiente, pasé a ser administrativo precario de la Diputación de A Coruña duante algo más de un año. De 2004 a 2007 estuve trabajando en la sede nacional del PSOE, primero en la campaña de autonómicas, como responsable de mobilización electoral y, luego de llegar a la Xunta, pasé a la Secretaría de Organización, a trabajar en mobilización, actos públicos, comunicación... Finalmente, en 2007 me raptaron mis compañeros políticos de Fene para que encabezase la candidatura del PSOE en mi pueblo, ganamos las elecciones, después de 28 años consecutivos de gobiernos del BNG, y desde junio de ese año soy alcalde de Fene, demostrando lo polivalente que es nuestra licenciatura.

Ahora ya no tenemos las famosas caravanas en la carretera, así que cuando os decidáis a subir al norte de Coruña, pasad por el Ayuntamiento de Fene, abrís la puerta donde pone alcaldía y nos tomamos un café.

Ah, sigo soltero, sin hijos y saliendo por las noches... aún no superé el complejo de Peter Pan.

Por cierto, podemos abrir un nuevo record, a ver quien tardó más en presentar el puto proyecto de fin de carrera. Yo tardé 4 años, en septiembre de 2006.

Os echo de menos. Saludos ;-)


He dejado el texto tal cual a pesar de las pequeñas faltas de ortografía como “mobilizacion “ .

Me ha llamado poderosamente la atención como en un foro habla de becario precario en Tvg para pasar a administrativo precario durante un año en la Diputación (¿precario a dedo?). También es llamativo lo del complejo de Peter Pan.
Recordemos cuando fue nombrado cargo de confianza y que en Fenecidadan dice que trabajo de 2004 a 2007 en la Diputación. (¿tendría sucursal la diputación en la sede nacional del Psoe?)
Que cada uno haga su propio análisis, pero si como dicen que “cada pueblo tiene lo que merece”, pues igual no nos merecmos mas.

Por ultimo otras dos perlas en una entrevista el 30 de julio de 2008 en el diario La Opinion de A Coruña.

Trabajé en TVG tres años y medio que fueron maravillosos desde el punto de vista laboral.
"Siempre aplico lo que aprendí de publicidad y relaciones públicas”.
Pues eso, a vender el producto.

Bieyto Ribadeneyra Piñeyro dijo...

Segundo
É indecente o xogo de dobre moral que se trae entre mans, quen desde o aparello do partido socialista, promociona a recuperación da memoria histórica polos excesos cometidos en corenta anos de ditadura franquista e en coincidencia desprázase á Habana para darlle respaldo a cincuenta anos de ditadura castrista, isto ademais de incongruente é patético, e se a artífice deste devaneo proclámase abertamente feminista resulta moito mais escandaloso, por canto esa ditadura, amais de merecer a censura pola súa propia vixencia dado o agravante machista da súa estrutura xerárquica, merece un rexeitamento exponencial pola constante vulneración dos dereitos das mulleres; pero polo visto, esa é unha realidade que a alta executiva do PSOE prefire obviar.

Eses xestos de conivencia de Leire Pajín coa ditadura cubana, delatan e poñen ao descuberto a verdadeira catadura moral dunha persoa baleira de ideoloxía, que esconde tras unhas prestacións económicas desorbitadas, un feminismo panfletario e inconsistente con tinguiduras de narcisismo enfermizo; que delata que a súa incidencia xenética por tendencia desertora míngualle facultades para establecer a consecuencia estable que o seu cargo precisaría.

Con esta odisea caribeña, esta señora amais de devaluarse a si mesma, dentro do marco internacional ten deixado en evidencia á súa propia organización política, pero na súa fazaña hai outro aspecto que non debese pasar desapercibido; pois resulta que tras os despropósitos cometidos, semella que a totalidade do movemento feminista español en razón ao seu silencio, outorga aprobación a seus enxendros.
Polo visto, hai movemento sociais e corrente reivindicativas que aínda sendo feministas, cando certos privilexios poden porse en perigo a calada é a resposta e a inconsecuecia faise compañeira intima do antagónismo, e cando esto acontece cae un na conta, que a integridade deste tipo de feminismo aínda resultando paradoxal está nas mans dun poderoso cabaleiro.

Pero quen mantén inalterable a esencia dos valores democráticos, ha manifestarse como un disidente mais e apoiar activamente o encomiable papel das Damas de Branco, e eso ha ser así ate que os amigos de Pajin, lle outorguen ao pobo cubano a liberdade que lle teñen privada.

Bieyto Ribadeneyra Piñeyro dijo...

Segundo

É indecente o xogo de dobre moral que se trae entre mans, quen desde o aparello do partido socialista, promociona a recuperación da memoria histórica polos excesos cometidos en corenta anos de ditadura franquista e en coincidencia desprázase á Habana para darlle respaldo a cincuenta anos de ditadura castrista, isto ademais de incongruente é patético, e se a artífice deste devaneo proclámase abertamente feminista resulta moito mais escandaloso, por canto esa ditadura, amais de merecer a censura pola súa propia vixencia dado o agravante machista da súa estrutura xerárquica, merece un rexeitamento exponencial pola constante vulneración dos dereitos das mulleres; pero polo visto, esa é unha realidade que a alta executiva do PSOE prefire obviar.

Eses xestos de conivencia de Leire Pajín coa ditadura cubana, delatan e poñen ao descuberto a verdadeira catadura moral dunha persoa baleira de ideoloxía, que esconde tras unhas prestacións económicas desorbitadas, un feminismo panfletario e inconsistente con tinguiduras de narcisismo enfermizo; que delata que a súa incidencia xenética por tendencia desertora míngualle facultades para establecer a consecuencia estable que o seu cargo precisaría.

Con esta odisea caribeña, esta señora amais de devaluarse a si mesma, dentro do marco internacional ten deixado en evidencia á súa propia organización política, pero na súa fazaña hai outro aspecto que non debese pasar desapercibido; pois resulta que tras os despropósitos cometidos, semella que a totalidade do movemento feminista español en razón ao seu silencio, outorga aprobación a seus enxendros.
Polo visto, hai movemento sociais e corrente reivindicativas que aínda sendo feministas, cando certos privilexios poden porse en perigo a calada é a resposta e a inconsecuecia faise compañeira intima do antagónismo, e cando esto acontece cae un na conta, que a integridade deste tipo de feminismo aínda resultando paradoxal está nas mans dun poderoso cabaleiro.

Pero quen mantén inalterable a esencia dos valores democráticos, ha manifestarse como un disidente mais e apoiar activamente o encomiable papel das Damas de Branco, e eso ha ser así ate que os amigos de Pajin, lle outorguen ao pobo cubano a liberdade que lle teñen privada.

Bieyto Ribadeneyra Piñeyro dijo...

Segundo

É indecente o xogo de dobre moral que se trae entre mans, quen desde o aparello do partido socialista, promociona a recuperación da memoria histórica polos excesos cometidos en corenta anos de ditadura franquista e en coincidencia desprázase á Habana para darlle respaldo a cincuenta anos de ditadura castrista, isto ademais de incongruente é patético, e se a artífice deste devaneo proclámase abertamente feminista resulta moito mais escandaloso, por canto esa ditadura, amais de merecer a censura pola súa propia vixencia dado o agravante machista da súa estrutura xerárquica, merece un rexeitamento exponencial pola constante vulneración dos dereitos das mulleres; pero polo visto, esa é unha realidade que a alta executiva do PSOE prefire obviar.

Eses xestos de conivencia de Leire Pajín coa ditadura cubana, delatan e poñen ao descuberto a verdadeira catadura moral dunha persoa baleira de ideoloxía, que esconde tras unhas prestacións económicas desorbitadas, un feminismo panfletario e inconsistente con tinguiduras de narcisismo enfermizo; que delata que a súa incidencia xenética por tendencia desertora míngualle facultades para establecer a consecuencia estable que o seu cargo precisaría.

Con esta odisea caribeña, esta señora amais de devaluarse a si mesma, dentro do marco internacional ten deixado en evidencia á súa propia organización política, pero na súa fazaña hai outro aspecto que non debese pasar desapercibido; pois resulta que tras os despropósitos cometidos, semella que a totalidade do movemento feminista español en razón ao seu silencio, outorga aprobación a seus enxendros.
Polo visto, hai movemento sociais e corrente reivindicativas que aínda sendo feministas, cando certos privilexios poden porse en perigo a calada é a resposta e a inconsecuecia faise compañeira intima do antagónismo, e cando esto acontece cae un na conta, que a integridade deste tipo de feminismo aínda resultando paradoxal está nas mans dun poderoso cabaleiro.

Pero quen mantén inalterable a esencia dos valores democráticos, ha manifestarse como un disidente mais e apoiar activamente o encomiable papel das Damas de Branco, e eso ha ser así ate que os amigos de Pajin, lle outorguen ao pobo cubano a liberdade que lle teñen privada.